Active Member, Ταξίδι feat

 4 + σήμερα για την αναχώρηση

Ταξίδι feat

Στίχοι: B.D. Foxmoor & LesAkaRamon 

Ερμηνεία: Astoreti, B.D. Foxmoor & LesAkaRamon

Gemma, Δρόμοι

 

 5 + σήμερα για την αναχώρηση

Δρόμοι

Μέσα από χίλιους και έναν δρόμους το ταξίδι που δεν έχει αρχή

κάτω από χίλιους ουρανούς οι μέρες τρέχουν, οι στιγμές σαν βροχή

κι όταν τα φώτα σβήνουν στον αέρα θόρυβος που πιάνει φωτιά

και χίλια πρόσωπα αλλάζουν φεύγουν έρχονται κοιτάν σαν παιδιά

Κάτω οι πόλεις μαγεμένες ψιθυρίζουν ιστορίες παλιές

πάνω τα σύννεφα χορεύουν στον αέρα, σχηματίζουν μορφές

και αυτοί οι δρόμοι δρόμοι δρόμοι έγιναν πανιά

σε ένα καράβι χάρτινο που ο αέρας οδηγεί στα τυφλά

 

Μουσική: Gemma

Σωκράτης Μάλαμας, Ταξίδι

 6 + σήμερα για την αναχώρηση

 

Ταξίδι

Στίχοι - Μουσική - Ερμηνεία: Σωκράτης Μάλαμας

Νεράιδα

Στίχοι: Πηγή Καφετζοπούλου

Μουσική-Ερμηνεία: Σωκράτης Μάλαμας

Φύγε

 

 7 + σήμερα για την αναχώρηση

Φύγε

Μουσική: Χάρις Αλεξίου, Θωμάς Κωνσταντίνου, ΛΕΞ, Δημήτρης Τσάκας, Σωτήρης Λεμονίδης

Στίχοι-Ερμηνεία: Χάρις Αλεξίου, ΛΕΞ 

Αποφάσεις, εντάσεις, καινούργιες προφάσεις και φεύγεις ξανά 

Έξω ο κόσμος σπαράζει κι εσύ το βιολί του «εγώ» σου 

Τώρα μέσα στα κόκκινα μάτια σου βλέπω ένα νέο χιονιά 

Η καρδιά σου παγώνει και γίνεται ο νέος εχθρός σου

Δες τα μάτια του πρώτου τυχόντα που μπρος σου θα βρεις

Στάσου μία στιγμή να ρωτήσεις μονάχα τι έχει 

Τι κοιτάς τις πληγές σου λες κι είσαι εσύ το θύμα της γης 

Κάθε άνθρωπος έχει ένα βάσανο που δεν αντέχει 

Φύγε 

Απ’ τον παλιό εαυτό σου, φύγε

Αυτός είν’ ο εχθρός σου τώρα

Φύγε μακριά του, φύγε 

Rap

Ο εαυτός μου είν’ αγκάθι μες στο μαραμένο άστυ το ποτίζανε με λάθη, 'λίτες και δημοσιογράφοι

Ο κύκλος μου είναι κάφροι, ταλαιπωρημένα άνθη 

που ζούνε μες στου ανθοπωλείου το πιο σκονισμένο ράφι

Όλοι τους ζουν απ’ τις γωνίες, στρογγυλό είναι το μηδέν, 

τους αηδιάσανε οι μεν τους ξενερώσανε οι δεν 

Καμαρώνουν τις πλατίνες, τα sold out, τα top ten

Στέλνουν στη μάνα τους ν’ ακούσει ποια μου λέει το ρεφραίν 

Δε μας βλέπουν σαν απειλή, λένε άσε να χαρεί το παιδί 

Γιατί όσο δεν έχουν ο ένας τον άλλο, όσα κι αν βγάλουν θα ‘ναι φτωχοί

Λέω «ευχαριστούμε πολύ» γιατί πού ξέρεις έτσι μπορεί να μας δουν έξω από τη βουλή με τα Yamaha και τα Audi 

Ζούμε στην τραγωδία όλοι μας σαν το Χορό

Η Νέα Σμύρνη έχει ιστορία, μα δεν την έγραψα εγώ 

Ίσως καλύτερα να έφευγα μα δεν μπορώ μακριά μου, εγώ τα βράδια μου ξημέρωνα κι αυτό ήταν χαρά μου

Φύγε 

Απ’ τον παλιό εαυτό σου, φύγε

Αυτός είν’ ο εχθρός σου τώρα

Φύγε μακριά του, φύγε 

Πώς αντέχεις στις φλέβες σου αίμα πικρό να κρατάς 

Μες στο στήθος σου ένα παιδί φοβισμένο φωλιάζει

Βγες ξανά από κει που η πλάνη σου λέει πού να πας 

Βρες τον άγγελο μέσα σου που ξέρει να σ’ αγκαλιάζει

Πόσοι έχουν ακόμη νομίζεις το όνειρο να τους κρατά 

Ένα σύντροφο κάθε πρωί να τους λέει καλημέρα 

Σώσε ό,τι μπορείς πριν βουλιάξεις κι εσύ στα κρύα νερά 

Την καρδούλα σου πρώτα που οι δαίμονες κάνουν παρέα

Φύγε 

Απ’ τον παλιό εαυτό σου, φύγε

Αυτός είν’ ο εχθρός σου τώρα

Φύγε μακριά του, φύγε

Φύγε 

Απ’ τον παλιό εαυτό σου, φύγε

Αυτός είν’ ο εχθρός σου τώρα

Φύγε μακριά του, φύγε

Φεύγω

 

 8 + σήμερα για την αναχώρηση

 

Φεύγω

Στίχοι-Μουσική: Ορφέας Περίδης

Ερμηνεία: Ορφέας Περίδης - Νίκος Παπάζογλου

Φεύγω

Μουσική: Αντώνης Βαρδής

Στίχοι: Αντώνης Βαρδής, Χάρις Αλεξίου

 Ερμηνεία: Χάρις Αλεξίου

Φεύγω
Στίχοι: Αντώνης Βαρδή, Χάρις Αλεξίου, Μιχάλης Έξαρχος
Μουσική Αντώνης Βαρδής & Μιχάλης Έξαρχος
Ερμηνεία: Χάρις Αλεξίου & Stereo Mike

Φεύγω

Στίχοι-Μουσική: Νίκος Αρμπιλιάς, Χρήστος Γαμβρέλλης

Ερμηνεία: Μικρές περιπλανήσεις

Η μπαλάντα του οδοιπόρου

 

 10 + σήμερα για την αναχώρηση

Η μπαλάντα του οδοιπόρου (1974)

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου

Ερμηνεία: Γιάννης Δημητράς

Βλέπω πλήθος κόσμο να κυλά

μα ψυχή δε μου χαμογελά

στα κρεβάτια τ’ άρρωστα παιδιά

και στα δέντρα ξερά τα κλαδιά.

 

Την αγάπη πέταξα σ’ ένα βυθό

και το φόβο μου έστρωσα να κοιμηθώ.

Βρίσκω τάφους κι έναν κόσμο

που δεν πονά.

Όπου πάω κι ένα λάθος

με τυραννά.

 

Ποιος προφήτης τώρα θ’ ακουστεί

σα φωνή σε στέρνα κλειστή;

Σ’ έναν κόσμο άδειο κι ορφανό

ποια κραυγή απ’ τον ουρανό;

 

Τα πουλιά παράτησα στις ερημιές

και το φως σπατάλησα στις γειτονιές

Δεν τον θέλω και φοβάμαι

το γυρισμό.

Δες ποιος είμαι πού πηγαίνω

για το χαμό.

Μάνος Χατζιδάκις και Νίκος Γκάτσος, Αποχαιρετιστήριο τραγούδι (Αστέρι του βοριά) και Το ταξίδι

Αστέρι του βοριά (1963)

Μουσική: Μάνος, Χατζιδάκις
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Ερμηνεία: Βασίλης Ριζιώτης, Γιώργος Ρωμανός

Τ' αστέρι του βοριά

θα φέρει η ξαστεριά

μα σαν φανεί μέσα από το πέλαγο πανί

θα γίνω κύμα και φωτιά

να σ' αγκαλιάσω ξενιτιά

Κι εσύ χαμένη μου Πατρίδα μακρινή

θα γίνεις χάδι και πληγή

σαν ξημερώσει σ' άλλη γη

Τώρα πετώ για της ζωής το πανηγύρι,

Τώρα πετώ για της χαράς μου τη γιορτή

Φεγγάρια μου παλιά

καινούρια μου πουλιά

διώξτε τον ήλιο και τη μέρα απ' το βουνό

για να με δείτε να περνώ

σαν αστραπή στον ουρανό.

Μάνος Χατζιδάκις - Αποχαιρετιστήριο τραγούδι και Το ταξίδι

Το ταξίδι
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος 
Ερμηνεία: Βασιλης Γισδάκης

Τρέχω πετάω κυνηγάω

πουλιά και όνειρα

και κάθε μέρα κολυμπάω

σε πιο βαθιά νερά.

Θέλω τον κόσμο ν’ αγκαλιάσω

μ’ ένα ζεστό φιλί

κι από τη δύση μου να φτάσω

ως την ανατολή.

Μα είναι φίδι το ταξίδι

είναι χολή μαζί και ξίδι

σ’ ένα μεγάλο αγκάθινο σταυρό.

Όμως εγώ δεν κάνω πίσω

ούτε το δρόμο μου θ’ αφήσω

ώσπου λιμάνι σίγουρο να βρω.

Θέλω τον κόσμο ν’ αγκαλιάσω

μ’ ένα ζεστό φιλί

κι από τη δύση μου να φτάσω

ως την ανατολή.

Τρέχω πετάω χαιρετάω

τα πιο τρελά παιδιά

και κάθε πέτρα που πατάω

ανοίγει σαν καρδιά.

Δείχτε μου δρόμο να περάσω

με ήλιο με βροχή

θέλω τον κόσμο να διαβάσω

και πάλι απ’ την αρχή.

Μα είναι φίδι το ταξίδι

είναι χολή μαζί και ξίδι

σ’ ένα μεγάλο αγκάθινο σταυρό.

Όμως εγώ δεν κάνω πίσω

ούτε το δρόμο μου θ’ αφήσω

ώσπου λιμάνι σίγουρο να βρω.

Δείχτε μου δρόμο να περάσω

με ήλιο με βροχή

θέλω τον κόσμο να διαβάσω

και πάλι απ’ την αρχή.

Μανόλης Αναγνωστάκης, Πέντε μικρά θέματα (Δρόμοι παλιοί)

Μανόλης Αναγνωστάκης

Πέντε μικρά θέματα

...

III

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα

Κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ

Νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά

 

Κάμε να σ’ ανταμώσω, κάποτε, φάσμα χαμένο του πόθου μου

Κι εγώ ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ κρατώντας

Ακόμα μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες.

 

(Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς

Να γνωρίζω κανένανε κι ούτε

Κανένας με γνώριζε).

Εποχές. Τα ποιήματα 1941-1971 (2000)

Δρόμοι παλιοί

Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Ερμηνεία: Μαργαρίτα Ζορμπαλά

Tαξιδευω

 

Tαξιδευω

Στίχοι-μουσική-ερμηνεία: Tiny Jackal (Θανάσης Περάκης)

Νίκος Καββαδίας, «Οι προσευχές των ναυτικών»

Οι προσευχές των ναυτικών

                                                                                                                                                                                                          στο Θανάση Καραβία

Οι Γιαπωνέζοι ναυτικοί, προτού να κοιμηθούν,

βρίσκουν στην πλώρη μια γωνιά που δεν πηγαίνουν άλλοι

κι ώρα πολλή προσεύχονται, βουβοί, γονατιστοί

μπρος σ' ένα Βούδα κίτρινο που σκύβει το κεφάλι.

Κάτι μακριά ως τα πόδια τους φορώντας νυχτικά,

μασώντας οι ωχροκίτρινοι μικροί κινέζοι ρύζι,

προφέρουνε με την ψιλή φωνή τους προσευχές

κοιτάζοντας μια χάλκινη παγόδα που καπνίζει.

Οι Κούληδες με τη βαριά ωχροκίτρινη μορφή

βαστάν σκυφτοί τα γόνατα κοιτώντας πάντα κάτου,

κι οι Αράπηδες σιγοκουνάν το σώμα ρυθμικά,

κατάρες μουρμουρίζοντας ενάντια του θανάτου.

Οι Ευρωπαίοι τα χέρια τους κρατώντας ανοιχτά,

εκστατικά προσεύχονται γεμάτοι από ικεσία,

και ψάλλουνε καθολικές ωδές μουρμουριστά,

που εμάθαν όταν πήγαιναν μικροί στην εκκλησία.

Και οι Έλληνες, με τη μορφή τη βασανιστική,

από συνήθεια κάνουνε, πριν πέσουν , το σταυρό τους

κι αρχίζοντας με σιγανή φωνή ''Πάτερ ημών...''

το μακρουλό σταυρώνουνε λερό προσκέφαλό τους.

Μαραμπού (1990)

Ποίηση: Νίκος Καββαδίας

Μελοποίηση, ερμηνεία: Ξέμπαρκοι